پدر و مادر بودن یکی از چالش برانگیزترین و ارزشمندترین تجربیات زندگی است. با این حال، میتواند منبع استرس، اضطراب و ناامیدی نیز باشد. به عنوان یک والدین، مهم است که از پتانسیل رفتار سمی آگاه باشید و اقداماتی را برای اجتناب از آن انجام دهید.
اولین قدم برای اجتناب از رفتارهای سمی، تمرین خودآگاهی است. این بدان معنی است که از احساسات، افکار و اعمال خود و اینکه چگونه ممکن است بر فرزندتان تأثیر بگذارد آگاه باشید. زمانی را به تفکر در مورد نحوه تربیت خود و هر الگوی ناسالمی که ممکن است از والدین خود آموخته اید اختصاص دهید.
تعیین حد و مرز برای یک خانواده سالم و شاد ضروری است. این بدان معنی است که قوانین و پیامدهای واضحی را برای رفتار کودک خود تعیین کنید و در اجرای آنها ثابت قدم باشید.
گوش دادن فعال هنر درگیر شدن کامل با فرزندتان هنگام صحبت کردن است. این به معنای توجه به کلمات، زبان بدن و لحن صدای آنهاست. از سوی دیگر به معنای قطع نکردن یا قضاوت نکردن آنها و اعتبار بخشیدن به احساسات آنها است.
اعتبار سنجی عاطفی فرآیندی است که در آن احساسات کودک خود را به رسمیت می شناسید و می پذیرید. این به معنای تأیید احساسات آنهاست، حتی اگر با دیدگاه آنها موافق نباشید.
همدلی توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است. به عنوان والدین، مهم است که با فرزندتان همدلی کنید، به این معنی که خود را جای او بگذارید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.
برچسب زدن به فرزندتان میتواند آسیب زا باشد و منجر به خودگویی منفی شود. به جای برچسب زدن به فرزندتان، روی رفتارهای خاصی تمرکز کنید که باید تغییر کنند.
تقویت مثبت فرآیند پاداش دادن به فرزند شما برای رفتار خوب است. این را می توان با تمجید، در آغوش گرفتن یا پذیرایی های کوچک انجام داد.
ذهن آگاهی تمرین حضور در لحظه است. به عنوان یک والدین، تمرین ذهن آگاهی میتواند به شما کمک کند به نیازهای فرزندتان به طور موثرتری پاسخ دهید.
مهم است که در صورت نیاز از کودک خود استراحت کنید. این میتواند به شما کمک کند تا به طور موثرتری به نیازهای فرزندتان شارژ و پاسخ دهید.
تربیت کودک میتواند چالش برانگیز باشد، و مهم است که در صورت نیاز به دنبال حمایت باشید. این میتواند شامل تماس با دوستان، اعضای خانواده یا یک درمانگر باشد.
تمرین قدردانی میتواند به شما کمک کند تا روی جنبه های مثبت فرزندپروری و به طور کلی زندگی تمرکز کنید. این میتواند شامل ابراز قدردانی از فرزندتان باشد، یا صرفاً هر روز زمانی را برای تأمل در مورد چیزهایی که برای آنها سپاسگزار هستید اختصاص دهید.
اگر با رفتار سمی دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. این میتواند شامل درمان یا مشاوره یا پیوستن به یک گروه حمایتی برای والدین باشد.
علاوه بر 12 مرحله بالا، در اینجا 14 نکته اضافی برای جلوگیری از والدین سمی وجود دارد:
در اینجا لیستی از تمام روش های جدید وجود دارد که فقط پاسخ این سوال را درج کرده است:
اگر با رفتار سمی دست و پنجه نرم می کنید،
توجه: این مراجع صرفاً برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است و نباید به عنوان توصیه پزشکی یا درمانی تلقی شود. اگر با رفتار سمی دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که از یک درمانگر یا مشاور متخصص کمک بگیرید.
مرحله 1: با صفحه کلید آشنا شوید
قبل از شروع بازی، ضروری است که با چیدمان و ساختار صفحه کلید آشنا شوید. یک صفحه کلید استاندارد از 88 کلید شامل کلیدهای سفید و سیاه تشکیل شده است. کلیدهای سفید نشان دهنده نت های طبیعی (A، B، C، D، E، F، G) هستند، در حالی که کلیدهای سیاه نشان دهنده نوت های تیز یا تخت هستند.
مرحله ۲: تئوری پایه موسیقی را بیاموزید
برای نواختن موثر کیبورد، داشتن درک اولیه از تئوری موسیقی بسیار مهم است. این شامل یادگیری در مورد مقیاس، آکورد، امضای کلید، و ریتم است. با این مفاهیم آشنا شوید زیرا پایه و اساس نواختن کیبورد شما را تشکیل می دهند.
مرحله 3: موقعیت مناسب دست
ایجاد موقعیت مناسب دست از ابتدا برای بازی موثر و جلوگیری از آسیبدیدگی حیاتی است. دست ها را طوری قرار دهید که انگشتانتان به طور طبیعی روی کلیدها قرار گیرند. انگشت شست معمولاً روی C وسط قرار می گیرد و هر انگشت به کلیدهای خاصی اختصاص می یابد.
مرحله 4: با تمرینات ساده شروع کنید
مبتدیان باید با تمرینات ساده ای شروع کنند که بر مهارت و هماهنگی انگشت تمرکز دارد. نواختن ترازو، آرپژ و ملودی های ساده را با هر دو دست تمرین کنید. به تدریج سطح دشواری را افزایش دهید تا راحت تر شوید.
مرحله 5: بینایی خواندن را تمرین کنید
Sight-reading توانایی خواندن و پخش موسیقی به طور همزمان بدون تمرین قبلی است. این یک مهارت ضروری برای هر نوازنده صفحه کلید است. با تمرین ملودی ها یا تمرین های ساده از نت شروع کنید و به تدریج به قطعات پیچیده تر بروید.
مرحله 6: آکوردها و آکوردها را بیاموزید
درک آکوردها و پیشرفت های آکورد برای نوازندگان کیبورد اساسی است. شکلها و پیشرفتهای آکورد رایج را در کلیدهای مختلف بیاموزید. این دانش شما را قادر به همراهی آهنگ ها و بداهه نوازی می کند.
مرحله ۷: ژانرها و سبک های مختلف را کاوش کنید
پخش کننده های کیبورد انعطاف پذیری برای پخش ژانرها و سبک های مختلف موسیقی را دارند. ژانرهای مختلف مانند کلاسیک، جاز، پاپ، راک و بلوز را تجربه کنید. هر ژانر تکنیک ها و سبک های بازی منحصر به فرد خود را دارد که میتوانید آنها را کشف کنید.
مرحله 8: انجام و همکاری
هنگامی که به مهارت های نوازندگی کیبورد خود اطمینان پیدا کردید، اجرا برای دیگران یا همکاری با نوازندگان دیگر را در نظر بگیرید. بازی با دیگران باعث افزایش موسیقیایی شما می شود و به شما امکان می دهد پویایی های مختلف موسیقی را کشف کنید.
نکاتی برای پخش صفحه کلید:
بهینه سازی و روش های جدید
برای بهینه سازی پخش صفحه کلید خود، روش های زیر را در نظر بگیرید:
با پیروی از این تکنیکهای بهینهسازی و کشف روشهای جدید، میتوانید به طور مداوم مهارتهای نوازندگی کیبورد خود را بهبود بخشید و رپرتوار موسیقی خود را گسترش دهید.
منابع:
iv>
مرحله 1: درک تکلیف قبل از شروع نوشتن مقاله واکنش خود، درک الزامات تکلیف بسیار مهم است. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید تا آنچه از شما انتظار می رود درک کنید. به شمارش کلمات، دستورالعملهای قالببندی و هرگونه درخواست یا سؤال خاص ارائه شده توجه کنید.
مرحله 2: با دقت بخوانید یا تماشا کنید برای نوشتن یک مقاله واکنش متفکرانه، ضروری است که به طور کامل با مطالب درگیر شوید. این قطعه را چندین بار بخوانید یا تماشا کنید و در حین پیشبرد یادداشت برداری کنید. به موضوعات کلیدی، استدلال ها، شواهد و پاسخ های احساسی خود توجه کنید.
مرحله 3: یادداشت برداری کنید در حین مطالعه یا تماشا، نکات کلیدی، نقل قول ها یا ایده هایی را که برای شما برجسته است یادداشت کنید. این به شما کمک می کند تا هنگام نوشتن مقاله، جزئیات مهم را به خاطر بیاورید. این را هم توجه کنید که، واکنش ها و افکار اولیه خود را در مورد مطالب یادداشت کنید.
مرحله 4: ایده های اصلی را شناسایی کنید پس از آشنایی با مطالب، ایده ها یا استدلال های اصلی ارائه شده توسط نویسنده یا خالق را شناسایی کنید. موضوع یا پیام اصلی در حال انتقال را تعیین کنید.
مرحله 5: تجزیه و تحلیل و ارزیابی با ارزیابی نقاط قوت و ضعف آن، مطالب را به صورت انتقادی تجزیه و تحلیل کنید. شواهد ارائه شده، استدلال منطقی استفاده شده و هرگونه سوگیری موجود را در نظر بگیرید. ارزیابی کنید که نویسنده چقدر از ادعاهای خود به طور مؤثر پشتیبانی می کند.
مرحله 6: بیانیه پایان نامه خود را توسعه دهید بر اساس تجزیه و تحلیل و ارزیابی خود، یک بیانیه پایان نامه واضح ایجاد کنید که واکنش یا پاسخ کلی شما را به مطالب نشان دهد. پایان نامه باید دیدگاه اصلی شما را به صورت مختصر خلاصه کند.
مرحله 7: افکار خود را سازماندهی کنید یک طرح کلی برای سازماندهی افکار خود ایجاد کنید و از جریان منطقی در مقاله واکنش خود مطمئن شوید. آن را به بخش هایی مانند مقدمه، پاراگراف های اصلی و نتیجه تقسیم کنید. در مورد نکات اصلی که در هر بخش صحبت خواهید کرد تصمیم بگیرید.
مرحله 8: مقدمه را بنویسید مقاله واکنش خود را با مقدمه ای جذاب آغاز کنید که زمینه را فراهم می کند و مطالبی را که به آن پاسخ می دهید معرفی می کند. اطلاعات پیشینه مرتبط را وارد کنید و به طور خلاصه به بیانیه پایان نامه خود اشاره کنید.
مرحله 9: از استدلال های خود پشتیبانی کنید در پاراگراف های اصلی، استدلال های خود را با شواهدی از خود مطالب پشتیبانی کنید. از مثالها، نقل قولها یا ارجاعات خاص برای نشان دادن نکات خود استفاده کنید. تجزیه و تحلیل کنید که چگونه شواهد از ایده های نویسنده حمایت می کنند یا در تضاد هستند.
مرحله 10: واکنش خود را بیان کنید با به اشتراک گذاشتن افکار، احساسات و نظرات خود، واکنش شخصی خود را نسبت به مطالب بیان کنید. توضیح دهید که چرا با برخی نکات موافق یا مخالف هستید و دلایلی برای موضع خود ارائه دهید. با استدلال منطقی از نظرات خود پشتیبانی کنید.
مرحله یازدهم: استدلالهای متقابل را مطرح کنید دیدگاههای مخالف یا استدلالهای متضاد مرتبط با واکنش خود را بپذیرید. آنها را محترمانه خطاب کنید و توضیح دهید که چرا با وجود این نظرات متفاوت همچنان موضع خود را حفظ می کنید.
20 نکته برای نوشتن مقاله واکنش:
فهرست راههای بهینهسازی مقاله واکنش:
فهرست روشهای جدید برای نوشتن مقاله واکنش:
فهرستهای بالا جامع نیستند و ممکن است مراحل، نکات، تکنیکهای بهینهسازی یا روشهای جدیدی وجود داشته باشد که میتوان هنگام نوشتن مقاله واکنش از آنها استفاده کرد.
منابع :
update your browser!